مقایسۀ ویژگی‏های شخصیتی و میزان سازگاری مادران دانش‏آموزان عقب ماندۀ ذهنی و عادی شهر تهران سال 88-1387

هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی‏های شخصیتی و میزان سازگاری مادران کودکان عادی و عقب‏ماندۀ ذهنی شهر تهران می باشد. جامعۀ آماری شامل تمامی مادران دارای فرزند شهر تهران است . نمونۀ آماری  شامل 200 مادر (100 مادر با فرزند عقب‏ماندۀ ذهنی و 100 مادر با فرزند عادی) بوده که با روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‏آوری داده ها در این مطالعه از مقیاس سازگاری اجتماعی بل و پرسشنامه شخصیتی  16 عاملی کتل استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره، تحلیل واریانس تک متغیره و آزمون t  مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین مادران کودکان عقب‏ماندۀ ذهنی و مادران دختران عادی از لحاظ متغیرهای ویژگی‏های شخصیتی و سازگاری تفاوت معناداری وجود دارد .نتیجه‏گیری: این یافته ها بدین معناست که مادران دارای فرزند  عقب‏ماندۀ ذهنی در مقایسه با  مادران دختران عادی سازگاری کمتری داشته و مادران کودکان عادی سطوح بالاتری از عوامل شخصیتی هوش عمومی، پایداری هیجانی، خلق استوار و پایداری خلق و خو را نسبت به مادران دارای کودک عقب‏ماندۀ ذهنی نشان داده اند .براساس یافته‏های پژوهش ، پیشنهاد می شود فراهم داشتن آموزش‏های خاص برای این والدین بتوانددر کاهش تنیدگی، افزایش میزان سازگاری و به طور کلی  در ارتقاء بهداشت روانی آن ها مؤثر باشد.